Het onderzoek van de SWOV leert in ieder geval twee dingen. Door aanpassing van de verkeersregeling wordt een kruispunt soms al een stuk veiliger. En om te checken of dat inderdaad effect sorteert, kan nieuwe software voor video-analyse uitkomst bieden.
Van alle fietsers die binnen de bebouwde kom in het verkeer overlijden, had 60% een ongeval op een kruispunt; van alle ernstig gewonden onder fietsers binnen de bebouwde kom valt bijna driekwart op een kruispunt. De inrichting van kruispunten zou dus in belangrijke mate kunnen bijdragen aan de verkeersveiligheid van fietsers.
Op beide onderzochte kruispunten in Den Haag zijn relatief kleine aanpassingen gedaan. Zo zijn bijvoorbeeld de fietsoversteken ‘uitgebogen’, dus verder van het kruisingsvlak geplaatst. Het zicht van een afslaande automobilist op een rechtdoor gaande fietser is daardoor verbeterd. Ook is de verkeersregeling aangepast, zo dat fietsers in bepaalde situaties apart groen licht krijgen, dus zonder dat ze kruisend gemotoriseerd verkeer kunnen tegenkomen dat tegelijkertijd groen heeft. Dat heeft er bijvoorbeeld toe geleid dat het oversteekpatroon van fietsers minder complex is geworden en dat had merkbaar effect.
De grootste reducties in conflicten zijn gevonden in situaties waarbij gelijktijdig groen voor fietsers en motorvoertuigen is vervangen door aparte groenfasen in de regeling. Ook het ‘uitbuigen’ van de fietsoversteken, meer naar de buitenrand van het kruispuntvlak, blijkt te kunnen leiden tot een vermindering van het aantal conflicten. Dit verschil is echter minder groot dan werd bereikt met aanpassing van de verkeerslichtenregeling.
Op beide kruispunten zijn voor en na de herinrichting een week lang video-opnamen gemaakt. De videobeelden zijn voor een aantal specifieke manoeuvres en locaties op de kruispunten verwerkt en geanalyseerd met behulp van innovatieve waarnemingssoftware van Brisk Synergies. De essentie van de methode is dat elk voertuig dat het blikveld van de camera binnenkomt, wordt gedetecteerd en herkend als motorvoertuig of fietser. Vervolgens wordt de (veranderende) positie van dat voertuig in de tijd vastgelegd totdat het voertuig het camerabeeld verlaat. Een dergelijke volledig geautomatiseerde methode om de zogeheten ‘trajectoriën’ of ‘rijlijnen’ van voertuigen te bepalen is in Nederland nog niet eerder toegepast in verkeersveiligheidsonderzoek op kruispunten. Dergelijke software maakt het mogelijk om langdurige video-opnamen te analyseren zonder de hoge kosten van een menselijke visuele beoordeling.
Voor en na de aanpassingen werd met video het gedrag van de verkeersdeelnemers vastgelegd.