Door die in kaart te brengen, neemt de effectiviteit van verkeersveiligheidsbeleid aanzienlijk toe.
Hoe maak je daar een begin mee? Het Kennisnetwerk SPV (Strategisch Plan Verkeersveiligheid) heeft een stappenplan ontwikkeld voor het maken van een risico-analyse. Het plan geeft in 6 stappen aan hoe je als gemeente zelf een risico-analyse maakt.
1. Hoe is de bevolking samengesteld?
Risico’s liggen er vooral bij kwetsbare verkeersdeelnemers en onervaren verkeersdeelnemers. Kwetsbaar zijn voetgangers, fietsers en bromfietsers. En verder kinderen en ouderen.
2. Kijk naar de infrastructuur van wegen en fietspaden
Welke aandeel van het verkeer rijdt over een veilig ingerichte weg of fietspad? Verzamel kenmerken, begin met wegen met veel verkeer. Let op zaken als snelheidsremmers, verharding, rotondes, vrijliggende fietspaden, enz.
3. Hoe hard rijden verkeersdeelnemers?
(Zelf) meten is weten. Voor sommige wegen is er ook data beschikbaar via ‘commerciële’ dataleveranciers.
4. Hoeveel bestuurders rijden onder invloed van alcohol of drugs?
Een lastige, want meestal zijn geen gemeentelijke cijfers beschikbaar, behalve als je als gemeente zelf een meetnet alcohol opzet. Anders moet je de landelijke cijfers proberen te vertalen naar jouw gemeente.
5. Kijk (ook) naar ongevallen en slachtoffercijfers
Die vind je in de database BRON, maar je moet als kleine gemeente uitkijken voor ‘toevalstreffers’. En als gemeente moet je de cijfers wel spiegelen aan de samenstelling van de bevolking.
6. Welke risico’s pakken we als eerste aan?
De gevaarlijkste zou je zeggen. Maar ook de politiek-bestuurlijke voorkeur en de voorkeur van burgers zijn factoren om mee te nemen bij de prioritering.
Om prioriteiten te vertalen in maatregelen op straat is een Uitvoeringprogramma nodig. In de loop van dit jaar komt daar ook een stappenplan voor beschikbaar.