De Friese hoofdstad staat al tijden in de absolute top van fietssteden. Althans, als het om fietsgebruik gaat. Het fietsbeleid van Leeuwarden werd echter zelden als voorbeeldig neergezet. In de Fietsbalans 2002 scoorde Leeuwarden dan ook helemaal niet goed. Wél in fietsgebruik en in verkeersveiligheid, maar de directheid, het comfort en de concurrentiepositie lieten veel te wensen over. Komt daar met een nieuw verkeersplan en een nieuwe fietsnota verandering in? We kijken naar het beleid in de bestaande stad en naar het beleid voor de grote uitbreidingswijk De Zuidlanden. De langste afstand uit De
Zuidlanden naar het stadscentrum is net 4 km. De zuidkant van Leeuwarden is nu een uiterst harde Stadsrand. Het Van Harinxmakanaal vormt voor fietsers vanuit De Zuidlanden een belangrijke barrière richting binnenstad. Maar niet de enige: vervolgens komen fietsers ook de stadsring en de spoorbaan tegen. Om het fietsnetwerk goed aan te sluiten op de bestaande stad heeft Leeuwarden ambitieuze plannen: drie dure fietsroutes naar de binnenstad, die vele barrières moeten overwinnen. En in de stad moeten stallingen sterk uitgebreid worden en vele rotondes omgevormd worden naar ‘fietsers in de voorrang’.