Dat blijkt uit de Faqsheet ‘Verkeerseducatie aan kinderen van 4-12 jaar’ van de SWOV. Daarin wordt de vraag gesteld wat kinderen moeten leren opdat ze uiteindelijk veilig aan het verkeer kunnen deelnemen. En hoe kan dat ze het beste aangeleerd worden?
Om die vragen te beantwoorden, is gekeken naar de effecten van verschillende verkeerseducatieprogramma's. Slecht bij enkele geëvalueerde educatieprogramma’s kon een kleine verbetering in het gedrag geconstateerd worden.
De SWOV noemt het opmerkelijk is dat twee programma's met ogenschijnlijk dezelfde aanpak, sterk verschillen in effectiviteit. Het dodehoek-programma 'Veilig op Weg' had het grootste effect: 41% van de leerlingen verbeterde zijn gedrag als gevolg van het programma. Het soortgelijke programma van 'Instructieles Zwaar verkeer' bleek geen meetbare verbetering op te leveren.
Zo'n verschil tussen programma's met vrijwel dezelfde aanpak is meteen een aardige illustratie van het belang van evaluatie van dergellijke programma’s , aldus de SWOV. ‘Door te evalueren kunnen zwakkere programma's zich verbeteren.’
Overigens leren kinderen het meest van volwassenen en figuren die veel voor hen betekenen. Dat kunnen ouders zijn, onderwijzers, maar ook 'helden', zoals de figuren uit Sesamstraat of sportmensen.