Shared Space is een wervend concept, daar kan niet aan worden getwijfeld. Het
belangrijkste winstpunt van de projecten is de aanzienlijk verbeterde ruimtelijke
kwaliteit. Shared Space is een reactie op de lelijkheid die is ontstaan door een sterk
probleemoplossingsgerichte aanpak van de verkeerskunde en de verkeerstechniek.
Het gaat in alle projecten om situaties waarbij de weg er zowel een verblijfs- als een
verkeersfunctie heeft en waar het niet mogelijk is gebleken om de hoeveelheid
autoverkeer drastisch te beperken. Shared Space biedt hier een compromis, waarbij de
tol betaald wordt door fietsers en voetgangers.
Er blijkt een groot verschil te zitten tussen de theorie van de visie Shared Space en de
praktijk. In de praktijk wordt het principe van delen van de ruimte onder invloed van de
participatie van de bevolking en zakelijk betrokkenen - gelukkig - niet zo strikt
doorgevoerd als de naam aangeeft. Daarmee wordt compensatie geboden voor de
zwakke punten in de visie, die veroorzaakt worden door aannamen waarop nogal wat is
af te dingen.
In het algemeen kan gesteld dat in de show cases de objectieve verkeersveiligheid is
verbeterd. Er zijn wel vraagpunten die aandacht vragen, namelijk:
• verbetering van veiligheid door het scheppen van onveiligheid?
• is het concept wel toe te passen op wegen met een dominante verkeersfunctie? Hoe
zit het dan met de barrièrewerking?
• kan het concept ook worden toegepast in de Randstad, waar verkeer hectischer is en
de sociale verhoudingen anoniemer?