Als u belangstelling heeft, kunt u dit mailen naar Otto van Boggelen.

Achtergrond
60 procent van alle fietsers die in het ziekenhuis worden behandeld, is het slachtoffer van een enkelvoudig ongeval. De fietser is gevallen of tegen een obstakel gebotst. Toch is de aandacht van wegbeheerders voor dit type ongeval zeer beperkt. Dit heeft alles te maken met de onderregistratie. Enkelvoudige fietsongevallen worden nauwelijks geregistreerd door de politie. Hierdoor komen ze ook niet voor in de ongevallenanalyses die aan de basis liggen van het verkeersveiligheidsbeleid.

Deskundigen verwachten dat door de vergrijzing het aantal enkelvoudige fietsongevallen in de nabije toekomst verder zal toenemen. Voor het ministerie van Infrastructuur en Milieu en het Fietsberaad was dit aanleiding om een speciale publicatie voor wegbeheerders uit te geven: Fietsberaadpublicatie 19a: Grip op enkelvoudige ongevallen

De publicatie belicht vooral de rol van de infrastructuur. Bij de helft van de enkelvoudige fietsongevallen is de infrastructuur één van de oorzaken. Voor wegbeheerders is dit natuurlijk een interessant gegeven, omdat zij met aanpassingen aan de infrastructuur kunnen bijdragen aan de verkeersveiligheid. Vaak met relatief eenvoudige ingrepen.

Bouwstenen
In de publicatie wordt ook een aantal bouwstenen aangedragen voor een effectieve aanpak van enkelvoudige fietsongevallen. De eerlijkheid gebiedt echter te zeggen dat we niet kunnen garanderen dat dit de beste strategie is. Praktijkervaring ontbreekt. Daarom willen het ministerie en het Fietsberaad een viertal pilots opzetten, waarin de bouwstenen in de praktijk worden toegepast en verbeterd. Wij geven hiervoor opdracht aan twee nader te bepalen adviesbureaus.

Het doel van de pilots is dus praktijkervaring opdoen met de aanpak van enkelvoudige ongevallen. Het gaat vooral om het proces. Hoe zorg je ervoor dat het probleem gaat leven bij bestuurders en beslissers? Hoe zorg je ervoor dat de verschillende afdelingen en specialisten structureel rekening houden met het gevaar van enkelvoudige ongevallen? En zijn er gerichte acties denkbaar om de aanpak in een stroomversnelling te brengen?

Elke pilot bevat de volgende onderdelen (met verwijzing naar de paragrafen uit de publicatie):

• Het probleem tastbaar maken voor beslissers en beleidsmakers (paragraaf 3.1);
• Optimaliseren van de aanpak van de afdeling beheer en onderhoud (paragraaf 3.2);
• Discussie met ontwerpers (paragraaf 3.3);
• Eén gerichte actie om een specifiek probleem aan te pakken. In de publicatie worden genoemd paaltjes of gladheidsbestrijding of gevaarlijke bermen. Aanvullende suggesties van een Fietsberaad-themabijeenkomst: smalle fietsstrookjes of racefietsroutes (paragraaf 3.6);
• Eventueel verbeteren bestaande meldpunt(en) voor gevaarlijke situaties (paragraaf 3.4)

Bijdrage wegbeheerder
Welke bijdrage wordt verwacht van een wegbeheerder die deelneemt aan de pilot? Het belangrijkste is commitment. De wegbeheerder moet tijd vrij maken om de pilot tot een succes te maken. Daarnaast draagt de wegbeheerder de kosten voor de uitvoering van de maatregelen. Het Fietsberaad en het ministerie betalen de kosten voor het opzetten en begeleiden van de pilot en de ontwikkeling van eventuele instrumenten (notities, presentaties, filmpjes, websites).

Als u belangstelling heeft voor deelname aan een pilot, dan kunt u een mail sturen naar Otto van Boggelen. Bij voorkeur voor 1 juli 2011, maar daarna maakt u ook nog kans op deelname. Wij kunnen ons goed voorstellen dat u op deze korte termijn geen harde toezeggingen kunt doen. Dat hoeft ook niet. Met de wegbeheerders die belangstelling hebben worden verkennende gesprekken gevoerd. Daarna wordt besloten welke wegbeheerders kunnen deelnemen. Naast de toezeggingen en commitment van de wegbeheerders spelen daarbij ook een rol de spreiding over de verschillende typen wegbeheerders en de problematiek die speelt.