Paul Schepers (Rijkswaterstaat), Eva Heinen (Rijksuniversiteit Groningen), Rob Methorst (Rijkswaterstaat) en Fred Wegman (oud-directeur van de SWOV) publiceerden hierover in het European Journal of Transport and Infrastructure Research. Dewebsite van Noaf (Nationale Onderzoeksagenda Fietsveiligheid) bericht hierover.

Op basis van de studie adviseren de auteurs fiets- en autonetwerken in stedelijk gebied meer te ontvlechten. Ontvlechting is een principe voor de lange termijn, het houdt in: het inrichten van grotere verblijfsgebieden met doorsteekjes en aparte routes voor fietsers (en voetgangers) en waar haalbaar ongelijke kruisingen met ontsluitingswegen, zoals fietstunnels en -bruggen.

Uit de studie blijkt dat er minder doden en ernstig gewonden onder fietsers te verwachten zijn naarmate het fietsnetwerk in een stad meer ontvlochten is van het autonetwerk. De verbeterde fietsveiligheid is grotendeels te danken aan het geringere aantal ontmoetingen tussen fietser en auto en de lagere snelheid bij ontmoetingen.

Het fietsgebruik zal in steden met een meer ontvlochten netwerk iets toenemen, omdat fietsers vaak net even sneller op de bestemming zijn dan automobilisten dankzij doorsteekjes, en omdat zij bijvoorbeeld in twee richtingen mogen rijden op eenrichtingsstraten.

De onderzoekers maakten gebruik van uitgebreide databases van onder andere Rijkswaterstaat, het CBS en de politieregistratie over verkeersdoden en gewonden. Voor routeanalyses om de mate van ontvlechting te bepalen werden verschillende routeplanners (waaronder de Fietsrouteplanner) gebruikt. Ook werden eerdere statische analyses van onder andere Schepers en Heinen gebruikt om de kans op ongevallen met fietsers te berekenen.

De voordelen van ontvlechting lijken zich op te stapelen in de wetenschappelijke literatuur. Een recente studie van Jarjour et al in het Journal Environmental Health liet zien dat fietsers minder uitlaatgassen inhaleren op ontvlochten routes