Zo was het tot maart vorig jaar: volle stationsstallingen en drukke treinen. De fiets-treinoptie leek populairder dan ooit. Vraag is wat mensen beweegt om te kiezen voor de fiets-treinoptie, in plaats van bijvoorbeeld de auto.

Onderzoekers [open access] van de UvA vroegen in februari en maart vorig jaar aan mensen die de afgelopen vijf jaar waren begonnen met fiets-treinreizen in de Randstad wat hun beweegredenen daartoe waren.

Die lopen nogal uiteen, maar ze komen er vooral op neer dat mensen kiezen voor de meest praktische manier van reizen in hun situatie.

De grootste groep, zo’n tweederde, veranderde van vervoerwijze van wege een verandering van woon- of werklocatie. Daarbij speelt mee dat grote steden als Amsterdam en Utrecht steeds meer uitdijen en de woon-werkafstanden daarmee toenemen. Dat betekent niet dat de fiets-treinoptie geen autotrips zou vervangen. Een op de vijf ondervraagden reisde voordien met de auto en veel niet-autobezitters met rijbewijs gaven aan dat ze anders de aanschaf van een auto hadden overwogen. Aan de andere kant reisde ook een op de vijf voordien met de fiets.
Een op de vier reizigers stapte niet over van een ander vervoermiddel, ze reisden voor het eerst van huis naar werk.

Uit de antwoorden blijkt wel dat fiets-treinreizigers van huis meestal al fietser zijn. En ook dat autogebruik en -beschikbaarheid minder invloed dan gedacht heeft op de overstap naar fiets-treinreizen.
De keuze voor een meer milieuvriendelijke vervoerwijze wordt ook wel aangedragen als argument, maar de onderzoekers vermoeden dat dit meestal pas achteraf als reden wordt aangemerkt.

Al met al leiden verbeteringen aan het fiets-treinvervoersysteem niet persé tot meer treinreizigers, concluderen de onderzoekers.  Het ontmoedigen van autogebruik en zachte maatregelen zoals incentives op de werklocatie lijken vooralsnog meer effect te sorteren.