Als een nieuwe voorziening - een weg of een brug - tijdwinst voor een automobilist oplevert is, kan men redelijk nauwkeurig becijferen waar die winst omgerekend in euro's op neer komt. Zelfs voor de ov-reiziger bestaan dergelijke kengetallen. Daarmee is het maatschappelijk rendement van zo'n voorziening door te rekenen.

Voor de fietser ontbreken dergelijke cijfers echter nog.

Gemakshalve wordt voor de fietser daarom soms gerekend met dezelfde cijfers als voor een automobilist (ergens rond een tientje per uur), maar ook worden de cijfers van ov-reizigers soms als maatstaf gehanteerd (circa 7 euro per uur).

Dat zou betekenen dat vijf minuten tijdwinst voor een fietser net zoveel betekenis heeft als voor een automobilist of ov-reiziger.

Maar dat lijkt niet te kloppen. In een studie naar de maatschappelijke kosten en baten van de fiets constateerde adviesbureau Decisio in 2012 al dat het inschatten van de reistijdwaardering voor de fietser niet zo simpel is. Afhankelijk van de motieven en omstandigheden kan de reistijdwaardering zeer hoog of juist vrij laag liggen. Jongeren die minder alternatieven voor de fiets en een lager inkomen hebben, hebben bijvoorbeeld een lagere reistijdwaardering dan volwassenen. En bij regenachtig weer heeft men er meer voor over om eerder op een bestemming te zijn dan bij zonnig weer. Aan de andere kant geldt dat fietsen voor een deel van de fietsers ook een vervanging van sport is en minder reistijd wordt dan waarschijnlijk minder positief beoordeeld.

Het Kennisinstituut voor Mobiliteitsbeleid wil er nu het fijne van weten. Er staat een praktijkonderzoek onder fietsers op stapel waarmee een praktische inschatting van de Nederlandse 'Value of Time' zal worden bepaald. Als die sterk afwijkt van de nu gehanteerde bedragen, wordt bekeken of een meer gedetailleerde studie nodig is.