Koolhof constateert dat het protestantse rentmeesterschap meer aanleidingen biedt om de fiets te nemen dan het katholieke rentmeesterschap. 'In het katholicisme is het rentmeesterschap eigenlijk hetzelfde als duurzaamheid in de geseculariseerde samenleving. De formulering van duurzaamheid door de Commissie Brundtland is ook bijna identiek aan de formulering van het begrip rentmeesterschap door paus Johannes Paulus II. De katholieke beleving van het rentmeesterschap geeft zeker aanleiding om te fietsen maar de manier waarop het rentmeesterschap in het protestantisme wordt ervaren geeft meer aanleiding om te fietsen', aldus Koolhof. 'Behalve dat het hier staat voor duurzaamheid staat het ook voor spaarzaamheid. Zodoende blijkt op basis van dit onderzoek dat protestanten, in vergelijking met katholieken, vanuit hun religie meer aanleiding hebben om de fiets te gebruiken. Het protestante geloof lijkt dus positief bij te dragen aan het fietsgebruik.'
Ook in de programmapunten van zowel de ChristenUnie als de Staatkundig Gereformeerde Partij voor de landelijke en de gemeentelijke verkiezingen ziet Koolhof terug dat zij in het rentmeesterschap aanleiding zien om het fietsgebruik door middel van gunstig fietsbeleid te vergroten.
Koolhof toetste deze bevindingen aan de hand van een vergelijkend onderzoek bij de overwegend katholieke gemeente Tubbergen en het veelal protestantse Kampen. De ondervraagde katholieken zagen in hun religie inderdaad geen aanknopingspunten om de fiets boven de auto te stellen. Ze fietsen wel, maar doen dit niet vanuit een religieuze overtuiging. Dit in tegenstelling tot de bevraagde protestanten; van hen zat de helft vanwege hun religie op de fiets. Het antwoord op de hoofdvraag in hoeverre het fietsgebruik en fietsbeleid in de katholieke gemeente Tubbergen en protestantse gemeente Kampen beïnvloed wordt door religieuze waarden en normen is simpel, aldus Koolhof: In Kampen heel erg, in Tubbergen eigenlijk niet.