De verkeersveiligheid van fietsers ontwikkelt zich minder gunstig dan die van de overige verkeersdeelnemers. Aangezien het fietsgebruik de komende jaren nog meer gestimuleerd zal worden en het aantal (fietsende) ouderen zal toenemen, is het van belang de fietsveiligheid te verbeteren. Om dit te bewerkstelligen wordt in Nederland de Nationale Onderzoeksagenda Fietsveiligheid (NOaF) opgesteld. De onderhavige studie brengt de bestaande kennis over de ontwikkeling in fietsonveiligheid en de achtergronden daarvan in kaart. Dit om enerzijds vanuit wetenschappelijke kennis bij te dragen aan een gerichte aanpak en anderzijds gebieden te identificeren waarop de noodzakelijke wetenschappelijke kennis nog ontbreekt.
Naast een uitgebreide samenvatting in het eerste hoofdstuk, bevat deze studie drie delen. Deel I geeft inzicht in de omvang en de ontwikkeling van de fietsonveiligheid in de laatste twee decennia in Nederland. Deel II beschrijft de kennis uit internationaal wetenschappelijk onderzoek om inzicht te krijgen in de oorzaken van deze ongevallen en onderscheidt daarin drie invalshoeken: de fietser en de overige verkeersdeelnemers, het voertuig en de infrastructuur. Deel III inventariseert de effecten van de reeds getroffen maatregelen, om vervolgens een blik op de toekomst te werpen en de mogelijke kansen en bedreigingen voor fietsveiligheid te inventariseren. Naast een overzicht van bestaande kennis, biedt deze studie dus ook een overzicht van de ontbrekende kennis. Op dit punt wordt geconcludeerd dat in vergelijking met de omvangrijke kennis over de onveiligheid van het gemotoriseerde verkeer, de fietsonveiligheid voornamelijk ‘terra incognita’ is. Rekening houdend met de maatschappelijke urgentie, de omvang van het probleem, de stand van zaken in de kennis, en de technische onderzoeksmogelijkheden, zijn de volgende tien onderzoeksthema’ s geselecteerd zonder daarbinnen een prioritering aan te geven.
1. Ernstig gewonde fietsers in ongevallen zonder motorvoertuigen Dit type slachtoffers stijgt sterk in aantal, terwijl er over deze ongevallen in de bestaande registraties geen achtergrondgegevens beschikbaar zijn. Daarom moet vastgesteld worden hoe de kenmerken van die ongevallen betrouwbaar verzameld kunnen worden.
2. De ontwikkeling van Safety Performance Indicators voor fietsveiligheid Safety Performance Indicators (SPI’s) zijn eigenschappen van het verkeerssysteem die bepalend zijn voor de veiligheid ervan. Ze zijn noodzakelijk om zwakke plekken in het systeem te kunnen bepalen en te versterken voordat er ongevallen gebeuren. De benadering van fietsveiligheid vanuit SPI's is nog vrijwel niet toegepast omdat voor de fiets nog geen SPI's zijn vastgesteld. Te denken valt bijvoorbeeld aan de noodzakelijke breedte van het fietspad in relatie tot de verkeersintensiteit of aan 'veilige snelheden' bij conflicten tussen fietsen en motorvoertuigen. Onderzoek gericht op de ontwikkeling van SPI’s voor fietsveiligheid is daarom noodzakelijk.
3. Letselbescherming van fietsers Vanwege de hoge kwetsbaarheid van fietsers moet vastgesteld worden welke bescherming uitgaat van helmen en externe airbags, en hoe ‘letseltoebrengende objecten’ zoals bijvoorbeeld trottoirbanden, paaltjes en verkeersborden afgeschermd of beter vormgegeven kunnen worden.
4. Verwachtingen, voorspelbaarheid en gedragsroutines bij fietsveiligheid Vastgesteld zal moeten worden wat de effecten zijn van ontwikkelingen die met bovengenoemde belangrijke principes in conflict komen, zoals fietspaden in twee richtingen, motorvoertuigen die geen geluid maken, en intelligente voertuigen die zich niet ‘vertrouwd’ gedragen.
5. Gevaarherkenning Deze hogereordevaardigheid ontwikkelt zich langzaam. Nagegaan dient te worden hoe goed gevaarherkenning is onder fietsende jongeren en vervolgens of training zal bijdragen aan de verbetering ervan.
6. Ouderen Met het oog op de vergrijzing moet vastgesteld worden hoe ouderen langer veilig kunnen fietsen. Een belangrijke vraag daarbij is of voor hen de voordelen van de elektrische fiets zwaarder wegen dan de nadelen.
7. Evaluatie van maatregelen Om beleid te kunnen baseren op wetenschappelijk vastgestelde effecten ('evidence-based policy') is het nodig maatregelen te evalueren. Evaluatiestudies dienen te differentiëren tussen de effecten op de veiligheid van motorvoertuigen en die van kwetsbare verkeersdeelnemers.
8. Ontwikkeling onderzoeksinstrumentarium Kennisontwikkeling en hypothesetoetsend onderzoek naar fietsveiligheid dient op een hoger plan gebracht te worden door de ontwikkeling van een valide en betrouwbaar onderzoeksinstrumentarium.
9. Overzetten van buitenlandse bevindingen Behalve in Nederland wordt ook in het buitenland steeds vaker onderzoek gedaan naar de veiligheid van fietsers. Om deze kennis te kunnen benutten is meer inzicht in nodig in de ‘overzetbaarheid’ van kennis uit deze buitenlandse onderzoeken.
10. Dwarsverbanden en meerwaarde: 1 + 1 = 3 Veel van de kennis en de onderzoeken naar de veiligheid van fietsers is ook van toepassing op de voetgangersveiligheid. Voorzieningen die goed zijn voor ouderen, verhogen ook de veiligheid van de jongere leeftijdsgroepen. Daarnaast zijn de thema’s 3, 4, 5, 7, en 8 ook uit te breiden naar voetgangersveiligheid. Door de dwarsverbanden te benutten wordt kennis gegenereerd met een bredere toepasbaarheid.