Waar blijft de conclusie: we lijken allemaal gelijk (fietsers), maar we zijn allemaal anders. Je kun

Waar blijft de conclusie: we lijken allemaal gelijk (fietsers), maar we zijn allemaal anders. Je kunt allemaal factoren/criteria opnoemen, goed, maar wat zijn de grenzen. Je zult uiteindelijk een zekere tolerantiegraad moeten instellen. Ik denk aan een BBC-programma (Breakfast News) waar een vrouwelijke arts de botdensiteit bij zichzelf mat en tot de onthutsende conclusie kwam dat ze zeer erge osteoporose had. Ze dacht dat ze gezond leefde qua voeding en beweging, maar dat hielp allemaal niet. Zo is het ook bij fietsen: je denkt dat je goed bezig bent, maar je weet het niet. Misschien af en toe een proefbaan instellen bij gemeentes waar je jezelf kunt testen (motorisch en mentaal) met testen (speciaal voor fietsers) voor onze belangrijke sensoren ( er zijn er meer dan de 5 die je op school hebt geleerd) en eventueel, want ook jonge mensen kunnen al osteoporose hebben, voor osteoporose. Sum quod sum: ik ben die ik ben.Toch blijft de vraag: wat zijn de tolerantiewaarden en kun je een plotse aandoening (duizeligheid o.i.d.) uitsluiten? 

Etienne Bral lid Fietsersbondafdeling Delft e.o.

 

Terug naar 'Kans op een valpartij neemt vanaf 65 jaar ieder jaar met 7 procent toe'
Submenu openen

Waar blijft de conclusie: we lijken allemaal gelijk (fietsers), maar we zijn allemaal anders. Je kun

Scroll naar boven