Achtergrond
Motivaction voert al sinds 1995 structureel onderzoekstrajecten uit onder Nieuwe Nederlanders. In 1995 is gestart met dit type onderzoek, omdat Nieuwe Nederlanders een groot deel uitmaken van de Nederlandse bevolking, maar door de internetdrempel of taalbarrière vrijwel niet vertegenwoordigd waren in onderzoeken. Tegelijkertijd werd duidelijk dat Nieuwe Nederlanders op veel thema’s duidelijke verschillen vertonen ten opzichte van autochtone Nederlanders. Anno 2017 is het gegeven de omvang van de doelgroep Nieuwe Nederlanders (4 miljoen consumenten), en het feit dat deze groep in omvang blijft toenemen nog belangrijker geworden om deze doelgroep te betrekken in onderzoek. In 2006 heeft Motivaction het omnibusonderzoek Nieuwe Nederlanders in het leven geroepen. Bedoeld om partijen een kostenvoordelige optie te bieden om onderzoek om de wensen, behoeften, leefwereld en belevingswereld bloot te leggen van deze kansrijke doelgroepen. Elk jaar vindt er minimaal één omnibusonderzoek plaats.
In het voorjaar van 2017 heeft de 15e editie plaatsgevonden. Veilig Verkeer Nederland, in opdracht van Andre Kamphuis, heeft deelgenomen aan het omnibusonderzoek om te achterhalen hoe Turkse, Marokkaanse, Surinaamse en Antilliaanse Nederlanders en Polen aankijken tegen fietsen (fietsbezit, fietsvaardigheid, fietsgebruik en achterliggende motieven). De uitkomsten worden beschreven in deze rapportage.
Samenvattende conclusies
Fietsen wordt anders ervaren door de TMSA-groep in vergelijking met autochtone Nederlanders. Men is negatiever over fietsen en beschouwt fietsen vaker als oncomfortabel (op de fiets moet je zwoegen, weer is vaak te slecht om te fietsen, fietsen is voor arme mensen) en onveilig. Maar ook is de TMSA-groep vanuit huis veel minder opgegroeid met fietsen waardoor zij fietsen vaak niet bij zichzelf vinden passen. Veel liever reist de TMSA-groep met de auto of het openbaar vervoer.
In lijn daarmee is het fietsbezit, maar ook de fietsvaardigheid relatief laag. Als men wel een fiets bezit, dan wordt er minder geld uitgegeven aan de aanschaf daarvan en wordt de fiets minder frequent gebruikt. Daarbij wordt de fiets vooral ingezet in de vrije tijd, bijvoorbeeld om boodschappen te doen of voor recreatieve doeleinden. Veel minder vaak wordt de fiets structureel gebruikt voor bijvoorbeeld woon-werkverkeer.
Wel lijkt het erop dat ouders binnen de TMSA-groep willen dat hun eigen kinderen wel fietsen. Hoewel zij het in mindere mate belangrijk vinden dat hun kinderen kunnen fietsen, staan zij relatief vaak open voor het idee om iemand anders hun kinderen te leren fietsen. Ook hebben de thuiswonende kinderen al even vaak een fiets als autochtone Nederlanders.
Polen in Nederland wijken weinig af van autochtone Nederlanders als het gaat om hun fietsgedrag. Zij gebruiken de fiets veelvuldig als vervoersmiddel, zowel voor woon-werkverkeer als recreatieve doeleinden en zelfs vaker dan autochtone Nederlanders. Wel bestaan er grote verschillen als het gaat om de aanschaf van de fiets. Zij geven namelijk relatief weinig uit aan de aanschaf van de fiets.