De zes geteste systemen zijn van Byke, Call a Bike, Limebike, Donkey Republic, Mobike und Nextbike. De laatste drie zijn ook in ons land actief.

Van de zes aanbieders waren er maar twee die volgens de testers fietsen aanbieden die technisch acceptabel zijn: Nextbike en Call a Bike.

Bij de test – waarbij men onder meer keek naar remmen en licht - vond de Stiftung Warentest soms ernstige technische tekortkomingen die de veiligheid beïnvloeden. In een noodgeval hadden de remmen van sommige fietsen weinig uitgericht. Opvallend: twee aanbieders hebben zelfs in de voorwaarden staan dat de gebruiker geen aanspraak kan maken op fietsen zonder technische gebreken.

Het comfort varieert ook sterk. De testfietsen verschilden in grootte, gewicht en staat van onderhoud. Mobike gebruikt fietsen zonder versnelling en met massieve gummibanden. Dat betekent dat men wel flink moet trappen.

Zonder data functioneert kan de deelfiets niet. Het gaat dan onder meer om gegevens over de standplaats van de fiets, een ‘bewegingsprofiel’ en persoonlijke gegevens van de gebruiker. De Stiftung onderzocht hoe de aanbieders met de data omgaan en constateert dat de meeste apps ook data verzenden die voor het gebruik niet nodig zijn, zoals het ID van de telefoon, of de gsm-aanbieder. Vooral de Androïd-app van Mobike zond veel persoonlijke gegevens door, voor een deel (bijvoorbeeld het telefoonnummer) zelfs niet versleuteld. Ook hier scoorden Nextbike en Call a Bike beter dan de rest.

Positief is dat de ‘invasie van deelfietsen’ in Duitsland niet tot grote problemen heeft geleid. Er waren wel klachten over hinderlijk geparkeerde fietsen, maar veel gemeenten werken graag met de providers samen. Soms dragen ze ook een deel van de kosten, hetgeen ze meer zeggenschap geeft over standplaatsen en tarieven voor de gebruikers.