Fietsinitiatieven in de Verenigde Staten ontstaan vooral wanneer een beleidsmaker uit de VS Nederland of Denemarken heeft bezocht en daar de inspiratie opdeed voor kleine oases van fietsbeleid. Portland (Oregon) is daar een voorbeeld van. Portland wordt gezien als dé fietsstad van de VS, waar men al jaren zeer actief is met het aanleggen van een consistent fietsnetwerk, fietspromotie, maar ook met het actief informeren van (nieuwe) bewoners van de voordelen van fietsen. Toch is het aandeel fietsgebruik daar maar 6% tegen 27% in Nederland. 
Vraag voor de Amerikanen is hoe je het fietsen meer in beeld kan krijgen.
Duidelijk is dat de aanpak volgens de richtlijnen van de AASHTO - het opleiden van fietsers zodat ze zich temidden van het autoverkeer staande kunnen houden - alleen maar averechts werkt. Net als Nederlanders zullen ook voor Amerikanen veiligheid, plezier, ontspanning en flexibiliteit belangrijke ‘feel-good’ argumenten zijn.
Daarnaast is het van belang dat kinderen al op jonge leeftijd gaan fietsen. Als je dat wilt, zul je daar radicaal in moeten gaan investeren. Want met de huidige verkeersjungle voor jonge verkeersdeelnemers zullen er weinig jonge mensen op de fiets stappen, als hun ouders hun dat al niet verbieden.
Zo kom je uit op een systeem van gescheiden fietsvoorzieningen op drukke wegen. Daarnaast zal er veel meer aan fietsvriendelijk stedelijk ontwerp moeten worden gedaan. Met veel meer traffic calming, maar ook de creatie van rustige buurten en/of woonerven.