Wachttijdvoorspellers die de tijd aftellen tot het licht op groen springt, zijn op experimentele basis al toegepast op diverse locaties in Amsterdam, aldus Henk Nanninga van adviesbureau inno-V op het congres Dynamisch Verkeersmanagement 2007. ‘De tijdsaanduidingen op de huidige wachttijdvoorspellers zijn dusdanig klein, dat de fietser pas op zeer korte afstand ziet hoe lang de wachttijd is totdat het licht weer groen is. Dit concept kan worden verbeterd door de fietser al ruim vóór het kruispunt te informeren wanneer het licht op groen gaat.’
Dat wil de gemeente gaan uitproberen op een drukke fietsroute met starre regelingen in Amsterdam, namelijk de route via de Rozengracht en de Raadhuisstraat. Op deze route zijn op korte afstand van elkaar vijf met verkeerslichten geregelde kruisingen met volglichten, in totaal dus 11 verkeerslichten op een afstand van 1250 meter. Men wil daarbij de mogelijkheid onderzoeken om de verkeerslichten te koppelen en een groene golf voor fietsers te creëren.

RFID-tags
De toepassing van RFID-tags in fietsen zou hierbij meer mogelijkheden bieden. Informatie in deze tags kan op afstand via ‘tagreaders’ langs de weg worden afgelezen. Zo kunnen fietsintensiteiten worden geregistreerd, maar de informatie kan ook dienen om groepen fietsers te detecteren. Dat laatste wordt steeds belangrijker omdat het ‘ouderwets’ registreren van fietsers door lussen in het wegdek met de moderne carbonframes niet meer mogelijk is.
‘Bijkomend voordeel is dat detectie in een vroeger stadium kan plaatshebben, zodat al vooraf een indicatie van het aantal fietsers en hun aankomsttijden bij het verkeerslicht bekend is. De doorstroming van fietsers kan met deze techniek sterk verbeterd worden door fietsers selectief voorrang te verlenen. Niet de eerste fietser die zich bij een lus of een drukknop aanmeldt, bepaalt de cyclus van de verkeerlichtenregeling, maar het ‘peloton’ krijgt voorrang. Zo kun je ook pelotons ‘creëren’ door pas groen te geven als er een groepje fietsers bij het eerste verkeerslicht van een route is ‘verzameld’, aldus Nanninga. ‘Maar RFID is nog niet voldoende uitontwikkeld om een praktijkproef in Amsterdam mee uit te voeren. Met name op het gebied van kosten, detectie, communicatie, inpassing in het straatbeeld en privacy moet een en ander nog verder worden uitgezocht.’