Het geregistreerde aantal doden en ziekenhuisgewonden bij botsingen tussen fietsers en snorfietsers is ongeveer 50 per jaar en daarvan vindt een deel plaats op het fietspad, aldus het rapport ‘Snorfiets op het fietspad’. DVS schat overigens dat het werkelijke aantal zeker twee maal zo hoog ligt als rekening wordt gehouden met de onderregistratie en onbetrouwbaarheid van de geregistreerde ongevalcijfers.
Dit aantal vormt een relatief klein aandeel in de verkeersonveiligheid bij deze vervoerswijzen, aldus het rapport. ‘Het lijkt erop dat klachten van fietsers over snorfietsers op fietspaden vooral voortkomen uit gevoelens van onveiligheid en overlast door stank en lawaai. Gevoelens van onveiligheid kunnen ontstaan doordat een vijfde van de snorfietsers harder rijdt dan 40 km/uur (ruim twee maal zo hard als de gemiddelde fietser). Verder is bijna een vijfde van de snorfietsen inclusief spiegels breder dan een meter, circa 30 cm breder dan de breedste fietsen.’

Als de snorfiets naar de rijbaan zou worden verplaatst, net als met de bromfiets is gebeurd, zal de veiligheid van fietsers verbeteren omdat er minder fietsers op fietspaden zullen worden aangereden door snorfietsers. Anderzijds zal de veiligheid van snorfietsers verslechteren omdat er meer snorfietsers op de rijbaan zullen worden aangereden door gemotoriseerd verkeer, concludeert DSV. ‘Een complicerende factor bij effectschattingen is dat de effecten mede afhangen van een eventuele overstap die snorfietsers zullen maken naar andere vervoerswijzen zoals de bromfiets, de elektrische fiets, het openbaar vervoer en de auto en de wijze waarop de maatregel zal worden ingevoerd, bijvoorbeeld met of zonder helmplicht voor snorfietsers, of met een hogere snelheid dan 25 km/uur.’
Een harde conclusie over het totale veiligheidseffect is niet mogelijk met de beschikbare gegevens, aldus het rapport dat wel een opening laat om lokaal maatregelen te nemen. ‘Een verplaatsing van de snorfiets naar de rijbaan heeft een effect op verschillende mobiliteitsbelangen: de doorstroming van het autoverkeer op de rijbaan, het comfort van snorfietsers, het fietsklimaat op fietspaden, enzovoorts. De keuze tussen het fietspad en de rijbaan voor de snorfiets is vooral een keuze tussen de mobiliteitsbelangen van verschillende vervoerswijzen. Gezien de verschillen in ontwikkeling van het snorfietsgebruik, bijvoorbeeld de sterke stijging in Amsterdam, valt er wat voor te zeggen om deze afweging decentraal te maken. Gemeenten hebben de bevoegdheid om snorfietsers met verkeersborden van het fietspad te weren. Als een wegbeheerder de snorfiets op een groot deel van haar areaal aan wegen verplaatst naar de rijbaan zou het Ministerie van Infrastructuur en Milieu een evaluatie kunnen uitvoeren zodat kennis en ervaring wordt opgebouwd en verspreid.’
Verder pleit het rapport voor scherper “lik-op-stuk” beleid voor hardrijders en overleg met de branche over mogelijkheden om het opvoeren van snorfietsen tegen te gaan en om de snelheid van snorfietsen bij verkoop conservatief in te stellen. Ook een APK voor snor- en bromfietsen is te overwegen.