Die conclusie valt te trekken uit het proefschrift van Carola Engbers, die promoveerde aan Universiteit Twente op een onderzoek naar methoden om met technische middelen het fietsen voor oudere fietsers veiliger en comfortabeler te maken.
Met achteromkijken hebben oudere fietsen bijvoorbeeld moeite. Een gewone achteruitkijkspiegel is niet populair onder oudere fietsers omdat die ze confronteert met hun beperkingen en die ook aan anderen laat zien. Bovendien, de ideale fietsspiegel waarmee je al het verkeer achter je in de gaten kunt houden bestaat eigenlijk niet, zo constateert Engberts.
Als alternatief daarvoor ontwikkelde ze een achteruitkijk-assistent. Het prototype van zo’n systeem werd nagebouwd en beproefd in een fietssimulator.
In totaal deden 21 fietsers tussen 64 en 78 jaar aan een test met de assistent mee, waarvan ongeveer de helft problemen had met achteromkijken. Trillende handvaten gaven aan dat er iets achterop kwam. Als alternatief werd een Led-display gebruikt die met rode en groene lampjes aangaf of de kust achter veilig was. En dat bleek - in ieder geval in de proefopstelling – goed te werken. De proefpersonen rapporteerden minder mentale belasting als de achteruitkijk-assistent werd gebruikt. En ook bleken ze vaker juiste beslissingen te nemen bij het linksafslaan (80-84% tegen 55% zonder achteruitkijkhulp.)
De deelnemers hadden een lichte voorkeur voor de trillende handvaten, omdat je dan niet op een display hoeft te kijken.
Als zo’n systeem voor gewone fietsen beschikbaar zou komen, verwacht Carola Engbers dat oudere fietsers geneigd zullen zijn om complexere situaties minder vaak te gaan vermijden.
In het onderzoek werden ook nog andere technische opties uitgeprobeerd. Zo experimenteerde men met een vooruitkijk-assistent, die als doel had om andere verkeer eerder op te merken dan de oudere fietsers zelf zou doen, zeker als die even afgeleid is. Ook die werd positief beoordeeld, maar minder positief dan de achteruitkijk-assistent.
In het promotieonderzoek werd ook nog bekeken of voorzieningen aan de fiets die andere weggebruikers opmerkzaam maakt op de naderende oudere iets uithalen. De fiets werd daartoe voor en achter voorzien van een unit met geïntegreerde richtingaanwijzers en een remlicht, en Led’s die aangeven wat de snelheid van de fiets is. Ook was een knipperend licht om de aandacht van andere weggebruikers te trekken beschikbaar. Het remlicht en de snelheidsaanduiding werd automatisch aangestuurd. De fietser zelf controleerde de richtingaanwijzer en het knipperlicht met knopjes op het stuur.
De gebruikers waren er verdeeld over. De richtingaanwijzers scoorde het beste. De remlichten scoorde minder en de snelheidsindicator scoorde negatief bij de meeste deelnemers.