Het onderzoek werd uitgevoerd door de universiteit Utrecht, de TU Delft en Rijkswaterstaat. Aanleiding voor het onderzoek is dat de rechte stoeprand als scheiding met een voetpad een fietsers weinig kans geeft als hij plotseling moet uitwijken of een beetje teveel slingert. Een schuine stoeprand of een ‘verzonken stoeprand’ - bijvoorbeeld een ingestraat rijtje stenen als scheidslijn - kent dat probleem niet of minder.

In Amsterdam bekeken de onderzoekers op 12 verschillende locaties de gedragingen van ruim 14.502 fietsers en 3.578 voetgangers. Elke keer als één de twee op het terrein van de ander kwam, werd dit geregistreerd. Ook werd opgetekend wat de aanleiding was voor dat gedrag. Daarnaast keek men nog hoe het er in bochten en op kruispunten aan toe ging en ter vergelijking nam men ook wat steekproeven in andere steden. De conclusie? Het komt zelden voor dat een fietser het voetpad oprijdt, ongeacht de uitvoering van de stoeprand. En als dit al gebeurt, leidt dat nergens tot conflicten.

Wie dus fietsers en voetgangers wil scheiden doet er het beste aan te kiezen voor een schuine of een verzonken stoeprand.






Wel bevelen de onderzoekers aan om de schuine stoeprand nader te onderzoeken, want het is eigenlijk niet bekend wat er precies gebeurt als een fietsers daar per ongeluk tegenaan rijdt. Wellicht zijn ze wat minder zichtbaar, want de hoogte en de schaduwwerking is anders dan bij een rechte stoeprand.