Platform Veilig fietsen / Dossiers

Platform Veilig fietsen

Conflicten op fietspaden - fase 2

Soort:Onderzoeksrapporten
Auteur:Dr. M. de Goede, C. Obdeijn, MSc, Dr. Ir. A.R.A. van der Horst
Datum:23-04-2013

Onderzoek mnet al doel door middel van&cameraobservaties inzicht te krijgen in het gedrag op fietspaden en daarbij de&relatie met verkeersveiligheid te leggen. Er is specifiek gekeken naar de interactie
tussen verschillende groepen fietsers op recreatieve fietspaden (duinpad),&conflicten waarbij fietsers in dezelfde richting fietsen en naar de invloed van de
infrastructuur op het gedrag van verschillende fietsersgroepen op drukke, stedelijke
_x000

Klik op de knop om de link te openen (opent in een nieuw venster)

downloaden

Op het smallere fietspad (1,75 m), vinden beduidend meer conflicten plaats, dan op de twee bredere onderzochte fietspaden, zo bleek uit de beelden. De hoge intensiteit fietsers, de geringe breedte en beperkte uitwijkmogelijkheid van het fietspad zorgen ervoor dat er relatief vaak flankconflicten ontstaan bij inhaalmanoeuvres. Ook kruisend verkeer zorgt voor relatief veel conflicten.
Naast de beperkte breedte lijkt ook de drukte en de aanwezigheid van voetgangers en objecten langs het fietspad hierbij een rol te spelen. Opvallend is dat onafhankelijk van de breedte van het fietspad mensen verhoudingsgewijs dezelfde positie innemen op het fietspad. Dit betekent in absolute zin dat er op kleinere
afstand van de fietspadrand wordt gefietst op een smaller fietspad, hetgeen het risico vergroot dat men in aanraking met de trottoirband komt.
Op basis van de bevindingen concludeert TNO dat een fietspad in de stad van 2,25 meter breed relatief weinig ernstige conflicten laat zien. Maar op basis van de geobserveerde conflicten met snorfietsers wordt een fietspadbreedte van 2,50 meter aanbevolen als er snorfietsers van het pad gebruik maken.
Waar invoegende fietsers voor problemen zorgen, is het van belang extra ruimte te creëren. Als het niet mogelijk is een heel fietspad te verbreden, is het aanleggen van een fietsers-invoegstroken een oplossing, aldus TNO.

De meeste ernstige conflicten zijn door TNO geobserveerd op recreatieve fietspaden in het weekend. Uit de camerabeelden is af te leiden dat een pad van minimaal 4.00 m (2.00 m breed voor elke richting) de veiligheid te goede komt, ook als het gaat om conflicten tussen fietsers in tegenovergestelde richting.
Opvallend is dat men over het algemeen op ruime afstand van de berm rijdt, waarschijnlijk veroorzaakt door ‘bermvrees’. Vergevingsgezinde bermen bij recreatieve fietspaden kunnen ervoor zorgen dat de volledige breedte van het fietspad kan worden benut en er effectief meer ruimte is om naast elkaar te fietsen en te passeren. Verder zou de veiligheid sterk vergroot kunnen worden als verschillende snelheden op de recreatieve paden van elkaar worden gescheiden, door middel van bijvoorbeeld een twee ‘snelle fietsstroken’ in het midden van het pad, voor beide fietsrichtingen, aldus TNO.

Op het smallere fietspad (1,75 m), vinden beduidend meer conflicten plaats, dan op de twee bredere onderzochte fietspaden, zo bleek uit de beelden. De hoge intensiteit fietsers, de geringe breedte en beperkte uitwijkmogelijkheid van het fietspad zorgen ervoor dat er relatief vaak flankconflicten ontstaan bij inhaalmanoeuvres. Ook kruisend verkeer zorgt voor relatief veel conflicten.
Naast de beperkte breedte lijkt ook de drukte en de aanwezigheid van voetgangers en objecten langs het fietspad hierbij een rol te spelen. Opvallend is dat onafhankelijk van de breedte van het fietspad mensen verhoudingsgewijs dezelfde positie innemen op het fietspad. Dit betekent in absolute zin dat er op kleinere
afstand van de fietspadrand wordt gefietst op een smaller fietspad, hetgeen het risico vergroot dat men in aanraking met de trottoirband komt.
Op basis van de bevindingen concludeert TNO dat een fietspad in de stad van 2,25 meter breed relatief weinig ernstige conflicten laat zien. Maar op basis van de geobserveerde conflicten met snorfietsers wordt een fietspadbreedte van 2,50 meter aanbevolen als er snorfietsers van het pad gebruik maken.
Waar invoegende fietsers voor problemen zorgen, is het van belang extra ruimte te creëren. Als het niet mogelijk is een heel fietspad te verbreden, is het aanleggen van een fietsers-invoegstroken een oplossing, aldus TNO.

De meeste ernstige conflicten zijn door TNO geobserveerd op recreatieve fietspaden in het weekend. Uit de camerabeelden is af te leiden dat een pad van minimaal 4.00 m (2.00 m breed voor elke richting) de veiligheid te goede komt, ook als het gaat om conflicten tussen fietsers in tegenovergestelde richting.
Opvallend is dat men over het algemeen op ruime afstand van de berm rijdt, waarschijnlijk veroorzaakt door ‘bermvrees’. Vergevingsgezinde bermen bij recreatieve fietspaden kunnen ervoor zorgen dat de volledige breedte van het fietspad kan worden benut en er effectief meer ruimte is om naast elkaar te fietsen en te passeren. Verder zou de veiligheid sterk vergroot kunnen worden als verschillende snelheden op de recreatieve paden van elkaar worden gescheiden, door middel van bijvoorbeeld een twee ‘snelle fietsstroken’ in het midden van het pad, voor beide fietsrichtingen, aldus TNO.