In de studie bekeken de onderzoekers wat de relatie is van het gebruik van actieve vervoerwijzen op de BMI (body-mass index) en de geestelijk gezondheid. Ze gebruikten daartoe de gegevens van ruim 1500 deelnemers aan een internet social sciences panel. Van die groep waren over een periode van 10 jaar de gezondheidgegevens beschikbaar.

Om het activiteitenniveau te meten, gebruikt men de vraag op hoeveel dagen men de afgelopen week tenminste 10 minuten had gewandeld. Er was helaas onvoldoende data beschikbaar om ook het fietsen mee te nemen, zo melden de onderzoekers, maar het ligt in lijn dat de resultaten van het onderzoek ook voor fietsers gelden, zo valt uit de rapportage af te leiden.

De BMI werd afgeleid uit de lengte en het gewicht dat de respondenten zelf opgaven. Voor het meten van de geestelijke gezondheid gebruikte men een internationaal vaak gebruikt vragenlijstje om na te gaan in hoeverre iemand zich depressief of juist gelukkig voelt.

Conclusie: het effect van actief reizen op de BMI van iemand is in eerder studies waarschijnlijk overschat, aldus de onderzoekers. Het lijkt erop dat de BMI meer samenhangt met hoeveel men eet of met genetische factoren.

Maar het omgekeerde geldt wel. Een hogere BMI heeft een negatieve invloed op het gebruik van actieve vervoerwijzen. Dat laatste zou dus kunnen betekenen dat het verlagen van de BMI door bijvoorbeeld dieetprogramma’s het gebruik van actieve vervoerwijzen in de hand kan werken.

Bij de geestelijke gezondheid geldt precies het omgekeerde. Actieve vervoerwijzen dragen positief bij aan de geestelijke gezondheid. Maar een betere geestelijke gezondheid leidt niet automatisch tot meer wandelen en fietsen.   

Dat actieve vervoerwijzen geen invloed lijken te hebben op de BMI, betekent zeker niet dat wandelen en fietsen niet goed zouden voor de gezondheid, zo benadrukken de onderzoekers. Meer fysieke activiteit leidt op zich al tot een betere gezondheid, ongeacht de invloed op het gewicht. En zoals gezegd, het komt de geestelijke gezondheid ten goede. Dat zou alleen al voldoende moeten zijn om de actieve vervoerwijzen te bevorderen, zeker en ook als het gaat om depressies en andere geestelijke problemen te behandelen.