Voor de verkeersveiligheid zou het goed zijn als niemand meer hoeft te fietsen op een rijbaan waar gemotoriseerd verkeer 50 km/uur mag rijden. Dit doel, dat inmiddels meer dan 25 jaar beleid is, vergt dat functie en inrichting van de verkeersinfrastructuur goed op elkaar worden afgestemd. Op een aanzienlijk deel van de wegen binnen de bebouwde kom is dat echter nog altijd niet het geval. SWOV heeft daarom onderzocht of het veranderen van de algemene snelheidslimiet van 50 naar 30 km/uur kan helpen: 30 wordt dan de norm waarbij een wegbeheerder moet aantonen dat een limiet van 50 km/uur gewenst is. Nu is dat nog andersom.

Op basis van het onderzoek stelt SWOV echter dat een verlaging van 50 km/uur naar 30 km/uur op dit moment niet wenselijk en haalbaar is. SWOV komt tot de conclusie dat een algehele limietverlaging weliswaar een gunstig effect kan hebben op de verkeersveiligheid (aantal doden daalt met ongeveer 60), maar daar staat een verminderde doorstroming en een toename van sluipverkeer tegenover.

SWOV vindt wel dat er een lagere snelheidslimiet moeten gaan gelden op 50km/uur-wegen waar fietsers nog steeds niet fysiek gescheiden zijn van het gemotoriseerde verkeer, nu vaak aangeduid als ‘grijze wegen’.
SWOV beveelt daartoe aan om een nieuwe wegcategorie te introduceren: de gebiedsontsluitingsweg met een limiet van 30 km/uur (GOW30).

Dat laat wegbeheerders de keus om grijze gebiedsontsluitingswegen duurzaam veilig in te richten, dus als 30km/uurweg met gemengd verkeer en aangepaste weginrichting met drempels, plateaus e.d. Of als 50km/uur-weg met vrijliggende fietspaden.