Openbare ruimte in de stad anders indelen

Soort:Nieuws Fietsberaad
Datum:15-12-2015

In het rapport ‘Verkeer in de stad, een ontwerpfilosofie voor de stedelijke openbare ruimte&' pleit de ANWB voor een fundamenteel andere benadering van de verdeling van het verkeer in de stad.

Aanleiding vormt de sterke toename van het aantal inwoners in steden en de gevolgen die dat heeft voor de stedelijke mobiliteit, zoals de toename van lopen, fietsen en het openbaar vervoer. Met name de fietsers dreigen daardoor in de knel te komen.

De studie van de ANWB richt zich op de ontwikkeling van een nieuwe ontwerpfilosofie aan de hand waarvan de stedelijke openbare ruimte anders verdeeld kan worden.

De ANWB wil daarvoor onder andere maximumsnelheid niet meer te koppelen aan het voertuig, maar aan de infrastructuur. Want in de huidige situatie gelden op dezelfde weg tegelijkertijd verschillende snelheidslimieten voor verschillende voertuigen. Door de toegelaten snelheid afhankelijk te stellen van de infrastructuur waar een voertuig zich bevindt en niet meer van het voertuig zelf, creëren we een rustiger en veiliger verkeersbeeld met minder snelheidsverschillen en meer duidelijkheid over wat wel en niet mag, aldus het rapport. Dat betekent bijvoorbeeld dat waar een snelheidslimiet van 20 km/uur geldt, ook een fietser niet harder mag.

Een tweede uitgangspunt in de nieuwe ontwerpfilosofie is dat massa en afmetingen van het voertuig bepalen waar het wel of niet wordt toegelaten. Dit principe is uitgewerkt tot een nieuwe indeling van voertuigen in zogenaamde ‘voertuigfamilies’. Familie A zijn de voetgangers, in familie B vallen de fiets-achtigen, in C de lichte motorvoertuigen, in D de auto-achtigen (met een maximale breedte van 2 m) , in E de vrachtauto-achtigen en in F de tram-achtigen.

Een bijkomend voordeel van de indeling in voertuigfamilies is, dat elk nieuw ontwikkeld voertuig altijd in een van deze families past waardoor niet elke keer wettelijke regels hoeven te worden aangepast.

Door deze uitgangspunt te combineren, is het mogelijk stedelijke wegen zo in te richten dat alle voertuigfamilies op een volwaardige manier worden meegenomen, aldus de ANWB.

De huidige studie geeft de ANWB-filosofie op hoofdlijnen weer. Verschillende ontwerpdetails moeten nog verder uitgewerkt worden. De ANWB streeft ernaar de filosofie in enkele pilotsteden in Nederland te implementeren.

Aanleiding vormt de sterke toename van het aantal inwoners in steden en de gevolgen die dat heeft voor de stedelijke mobiliteit, zoals de toename van lopen, fietsen en het openbaar vervoer. Met name de fietsers dreigen daardoor in de knel te komen.

De studie van de ANWB richt zich op de ontwikkeling van een nieuwe ontwerpfilosofie aan de hand waarvan de stedelijke openbare ruimte anders verdeeld kan worden.

De ANWB wil daarvoor onder andere maximumsnelheid niet meer te koppelen aan het voertuig, maar aan de infrastructuur. Want in de huidige situatie gelden op dezelfde weg tegelijkertijd verschillende snelheidslimieten voor verschillende voertuigen. Door de toegelaten snelheid afhankelijk te stellen van de infrastructuur waar een voertuig zich bevindt en niet meer van het voertuig zelf, creëren we een rustiger en veiliger verkeersbeeld met minder snelheidsverschillen en meer duidelijkheid over wat wel en niet mag, aldus het rapport. Dat betekent bijvoorbeeld dat waar een snelheidslimiet van 20 km/uur geldt, ook een fietser niet harder mag.

Een tweede uitgangspunt in de nieuwe ontwerpfilosofie is dat massa en afmetingen van het voertuig bepalen waar het wel of niet wordt toegelaten. Dit principe is uitgewerkt tot een nieuwe indeling van voertuigen in zogenaamde ‘voertuigfamilies’. Familie A zijn de voetgangers, in familie B vallen de fiets-achtigen, in C de lichte motorvoertuigen, in D de auto-achtigen (met een maximale breedte van 2 m) , in E de vrachtauto-achtigen en in F de tram-achtigen.

Een bijkomend voordeel van de indeling in voertuigfamilies is, dat elk nieuw ontwikkeld voertuig altijd in een van deze families past waardoor niet elke keer wettelijke regels hoeven te worden aangepast.

Door deze uitgangspunt te combineren, is het mogelijk stedelijke wegen zo in te richten dat alle voertuigfamilies op een volwaardige manier worden meegenomen, aldus de ANWB.

De huidige studie geeft de ANWB-filosofie op hoofdlijnen weer. Verschillende ontwerpdetails moeten nog verder uitgewerkt worden. De ANWB streeft ernaar de filosofie in enkele pilotsteden in Nederland te implementeren.