De conclusie uit het onderzoek van KiM ‘De invloed van het weer op de personenmobiliteit’ zal niemand verbazen. Zonnig en droog weer is gunstig voor het gebruik van de actieve vervoerwijzen. Bij regenachtig en winderig weer worden de auto en het openbaar vervoer juist meer gebruikt. Van alle vervoerwijzen blijkt de fietser het meest gevoelig te zijn voor het weer.
 
Door de resultaten van 20 relevante studies naast elkaar te leggen, probeerde KiM de mate waarin  mensen bij slecht weer overstappen op een andere vervoerwijze te kwantificeren. Dat valt niet mee. Sommige studies beperken zich tot de invloed van de temperatuur op ons reisgedrag. Andere betrekken ook regen en wind erbij.  
De rode draad is wel dat bijna iedereen het er over eens is dat zowel regen als wind op de kans dat iemand de fiets kiest verkleint. Dit geldt voor zowel de variatie op de korte termijn (van dag tot dag) als die op de lange termijn (over de seizoenen).

Hoeveel precies is niet bekend. Wel bekend is dat het verschil in aantal fietsverplaatsingen tussen dagen met zomerse temperaturen en dagen waarop het vriest, ongeveer 30% is, aldus één van de betreffende studies. En in de winter is het aantal fietsverplaatsingen per persoon per dag gemiddeld 15% lager dan in de lente. Reizigers ouder dan 65 jaar reageren sterker op slecht weer en op warm weer dan reizigers jonger dan 65 jaar. Want als het te warm wordt, fietst men ook minder. De optimale maximale dagtemperatuur voor een fietser is van 24°C. Stijgt of daalt de temperatuur ten opzichte van deze 24°C, dan nemen zowel de kans op de keuze voor de fiets als het aantal fietsverplaatsingen af.
 
Wat kun je met die wetenschap? KiM doet een aantal suggesties om het fietsgebruik bij slechts weer te bevorderen. Je kunt denken aan aanpassingen aan de gebouwde omgeving, zoals het plaatsen van overkappingen of schermen en bomen langs veel gebruikte fiets- en wandelroutes. Een mogelijkheid is ook om campagnes of subsidies op touw te zetten gericht op het blijven gebruiken van de actieve vervoerwijzen bij onaantrekkelijk weer. Denk bijvoorbeeld aan een subsidie aan een fietsenfabrikant voor de ontwikkeling van een ‘overdekte fiets’, waarbij de fietser niet meer is blootgesteld aan het weer.

Daarnaast zou de aantrekkelijkheid van een bepaalde vervoerwijze bij mooi weer kunnen worden beïnvloed. Zo kan een hoger parkeertarief in de kustplaatsen tijdens mooi weer het autogebruik minder aantrekkelijk maken, het fietsen en het ov-gebruik stimuleren en daarmee congestie en parkeerproblemen (cruisen) beperken.

Verder kan kennis over de invloed van het weer op de mobiliteit helpen om in transportmodellen de dagelijkse mobiliteit beter te voorspellen. Met behulp van de uitkomsten van deze modellen kunnen ov­diensten hun capaciteit wellicht aanpassen aan het effect van het weer op het ov­gebruik (dimensioneren). Denk aan een hogere frequentie van de dienstregeling voor bus, tram en metro op een dag met slecht weer. De reiziger wisselt de fiets dan in voor het lokale ov.

De studieresultaten kunnen ook een aanwijzing vormen voor de effecten van klimaatverandering op ons vervoerpatroon. Nederlanders zullen door klimaatverandering in 2050 op jaarbasis netto meer fietsen dan op dit moment, zo verwacht sommige wetenschappers. Ze stellen dat dit baten kan opleveren in termen van bereik baarheid, gezondheid en milieu. Maar dan zijn wel aanvullende maatregelen nodig gericht op de veiligheid van fietsers. Want een wat extreem voorbeeld laat zien dat bij een maximumtemperatuur van hoger dan 25°C het totale aantal verkeersdoden ongeveer 50% hoger is dan bij temperaturen onder 0°C. Eén van de verklaringen daarvoor , is dat bij hogere temperaturen vooral het fietsgebruik stijgt.