De vraag naar een sterkere onderbouwing van het lokale fietsbeleid is niet nadrukkelijk aanwezig bij gemeenten. En gemeenten zelf zijn over het algemeen tevreden met de wijze waarop men fietsbeleid ontwikkelt, onderbouwt en uitvoert.
Dat is de conclusie van een onderzoek onder 24 gemeenten van de Adviesdienst Verkeer en Vervoer naar de vraag wat er eventueel moet gebeuren om lokaal fietsbeleid meer handen en voeten te geven.
Toch kennen veel gemeenten geen echt fietsbeleidsplan of een zelfstandig uitvoeringsplan. Onderbouwing gebeurt meestal op 'pragmatische gronden' of 'soms op basis van ongevallenregistratie en tellingen', zo meldt het onderzoeksrapport 'Lokaal fietsbeleid, een sterkere basis gewenst?'.
De fiets moet meestal meeliften met andere verkeers- en vervoerplannen. Wel is er vaak een apart potje voor fietsvoorzieningen. Dat geld gaat voor een aanzienlijk deel naar stallingvoorzieningen en fietsnetwerken, zo leert het AVV-onderzoek verder. AVV vroeg ook waar gemeenten kennis over het fietsen vandaan halen. CROW-publikaties worden het meest genoemd, met name het ASVV en 'Tekenen voor de fiets' worden goed gelezen. En ook de resultaten van de Fietsbalans worden vaak gebruikt. Rijksnota's blijken weinig indruk te maken op de gemeentelijke fietsverkeerskundigen. Wel is er behoefte aan meer kennisverspreiding in de vorm van voorbeeldprojecten. AVV concludeert uit dit onderzoek dat het fietsbeleid de nodige aandacht bij gemeenten heeft, en dat 'van het Rijk niet zoveel meer wordt verwacht dan wat het Rijk nu doet.'