Over de combinatie fiets-trein is al het nodige bekend uit onderzoek. Maar over wat tramreizigers beweegt om al dan niet de fiets te gebruiken in het voortransport weten we nog weinig.

Danique Ton en Sandra Nijënstein van TU Delft keken welke factoren bepalen of iemand al dan niet met de fiets naar het tramstation komt. Het onderzoek speelde zich af in Den Haag, waar het fietsgebruik op 21 procent ligt. Men ondervroeg 353 reizigers in de tram en verwerkte de resultaten in een model.

Eerste conclusie: reizigers lopen liever naar de halte dan dat ze de fiets pakken. Maar de afstand naar de tramhalte weegt lopend 2,1 keer zwaarder dan als men fietst. Dat betekent dat bij een langere afstand fietsen aantrekkelijker wordt dan wandelen.

Goede fietsparkeervoorzieningen helpen. Ze vergroten het invloedsgebied van een tramhalte; met 234 meter om precies te zijn zo becijferde het model. Verder kwamen een paar resultaten uit het model die je misschien zou kunnen verwachten. Zo zijn frequente fietsers meer geneigd om ook naar de tramhalte te fietsen, terwijl frequente tramreizigers juist minder vaak fietsen naar de tram. En jongeren (onder 40 jaar) zijn bereid verder te fietsen dan ouderen. Dat scheelt 445 meter.

Maar de grootste impact op het invloedsgebied van fietsers is de OV-reistijd. Per minuut dat de reistijd is verkort, door een snellere tramrit of minder wachttijd, is een reiziger bereid gemiddeld respectievelijk 62 meter en 178 meter verder te fietsen.

Verbeteringen aan het OV-systeem, zoals minder haltes en/of hogere frequenties kunnen dan ook zorgen voor een groter geaccepteerde fietsafstand (fietskeuze) tot de halte, aldus de onderzoekers. ‘Op basis van deze resultaten lijkt het mogelijk de fiets-OV combinatie ook op stedelijk niveau te stimuleren. Hierdoor kan duurzame mobiliteit op stedelijk niveau betere concurrentie bieden aan de auto, wat lijdt tot een aantrekkelijkere en beter leefbare stad.’