Alle programma’s bevatten ambities over verkeersveiligheid en fietsroutenetwerken. Snelfietsroutes zijn bijna in alle programma’s een ambitie. Het verbeteren van de ketenmobiliteit is in ruim de helft van de programma’s opgenomen. Weinig aandacht krijgen de plaats van de fiets in de ruimtelijke ontwikkeling en barrièrevorming door wegen en spoor. Ook de ontwikkeling van recreatieve fietsvoorzieningen en stimuleringsacties zijn in de programma’s minder vaak aanwezig. Gezondheidsbevordering is in de bestuursprogramma’s vaak een abstract onderwerp: bij de ambitie om bewegen te stimuleren blijft doorgaans open hoe dat gebeurt, aldus de Fietsersbond.

De programma’s van de provincies Utrecht en Drenthe scoren het hoogst doordat ambitie gepaard gaat met uitgebreidere uitwerking van fietsthema’s. Gelderland en Groningen zijn ook ambitieus, maar gericht op een beperkter aantal thema’s. Flevoland en Zuid-Holland vallen wat minder op, maar benoemen wel een tamelijk breed spectrum. Opvallend is dat Noord-Brabant, Utrecht en Zuid-Holland in hun programma’s geen inzicht geven in de inzet van financiële middelen voor de fiets. Het provinciebestuur van Overijssel geeft budgettair het beste inzicht, constateert de Fietsersbond.

De bestuursakkoorden zetten doorgaans niet in op concrete streefcijfers voor hogere fietsaandelen, noch in een veel sterkere positie van organisatie en financiering van het fietsbeleid. Het provinciebestuur van Groningen valt echter op met de stelling dat meer fietsen de eerste stap is naar duurzame mobiliteit. Het provinciebestuur van Utrecht is het meest ambitieus: “als provincie nemen wij het voortouw om van Utrecht dé fietsregio van Europa te maken” en “in 2023 zijn 50% van alle ritten onder de 15 kilometer op de fiets”.